| ||||
Jicht is een van de oudste ziekten in de medische literatuur en sinds de oudheid hebben veel schrijvers erover
geschreven op basis van persoonlijke overdaad. Door de associatie met een dieet rijk aan vlees en alcohol, verwierf
deze zich het predikaat van : "De koning der ziekten en de ziekte der koningen". Het is een medische conditie gekenmerkt door terugkerende aanvallen van ontstekings-reumatiek. Dit is het begin van een rood, gevoelig en warm gewricht. Jicht (of jichtige reumathiek) staat ook bekend als metabolische reumatiek; een zeer pijnlijke aandoening, veroorzaakt door de accumulatie van natrium-urinezuur kristallen in de vloeistof rond de gewrichten, pezen en andere weefsels. Het lichaam valt deze kristallen aan waardoor het weefsel ontstoken raakt. Deze urinezuur kristallen vormen zich vanwege een stofwisselingstoornis genaamd hyperuricemia, welke verhoogde hoogtes in het bloed veroorzaken. Te veel urinezuur kan veroorzaakt worden door of een overproductie van urinezuur in het lichaam of een te geringe verwijdering ervan door de nieren. Kristallen worden afgezet in de gewrichten, pezen en omringende weefsels. Het gewricht aan de basis van de grote teen is het meest geaffecteerde deel. Als die jichtaanvallen gedurende jaren plaats vinden, worden urinezuur afzettingen, (tophi) (stenen) geaccumuleerd in kraakbeenweefsels, pezen en zachte weefsels. Dit is een risico voor een ernstige infectie. Verhoogde urinezuur niveaus kunnen ook leiden tot kristalneerslag in de nieren. Het resultaat is steenvorming en hieruit volgend uraat-nefropathie (schade aan de nieren veroorzaakt door zout van urinezuur). Het urinezuur ontstaat uit afbraak van purines (deel van het menselijk weefselen, ook voorkomend in voedsel) urinezuur is een voorbode van jicht. Het eerste doel van de behandeling is de symptomen van een acute aanval te verlichten. Herhaalde aanvallen kunnen worden voorkomen door het reduceren van de serum urinezuur spiegel.. Indien het niet wordt behandeld, kan jicht permantente gewrichts- en nierbeschadiging veroorzaken. Jicht is erg pijnlijk; vaak treft het als eerste de grote teen maar ook hielen, enkels, knieën, vingers, polsen en ellebogen. Verlagen van het urinezuur gehalte in het lichaam kan helpen om de aandoening te genezen. Jicht wordt in verband gebracht met de consumptie van alcohol, suikerhoudende dranken, vlees en zeevis. Lichaamelijke trauma's en operaties kunnen ook een rol spelen. Sommige medicamenten worden ook ermee in verband gebracht zoals niacin, aspirine, loop en thiazide-diuretica en cyclosporine. Uraatverlagende medicijnen (allopurinol en probenecid) kunnen een jichtaanval aanwakkeren vanwege een scherpe daling in urinezuur. Dit zijn echter niet de enige drijfveren; anderen zijn: zwaarlijvingheid, hypertensie, hyperlipidemie (verhoogd vetgehalte in het bloed) en diabetes. Ook, vasten, uitdroging en lichaamstemperatuur behoren daartoe. Hoewel jicht geassocieerd wordt met hyperuricaemia (hyperurikemie), veroorzaakt het gehalte van urinezuur op zich geen jicht; het zijn eerder de acute veranderingen in dit gehalte. De meeste personen met hyperuricaemia, dit is een overmaat aan urinezuur in het lichaam, hebben geen jicht. Echter, als een hoge urinezuurspiegel niet wordt behandeld, krijgt 90% van de patienten uiteindelijk wel jicht.
|